"Mijn mensen mogen geen baas zeggen"
07/06/2022
Kristof Haes en Peggy Heeren zijn al een dikke tien jaar de drijvende kracht van verwarmingsinstallatiebedrijf Hatech, gespecialiseerd in gas- en mazoutinstallaties, zonnesystemen en warmtepompen. Een goed geoliede tandem, die enkel kan bollen dankzij elkaar én dankzij de medewerkers. “Ik ben niets zonder mijn mensen.”
“Het moeilijkste moment? Goh,…” Voor het eerst in het gesprek krijg ik Kristof en Peggy stil. Akkoord, zo’n vraag is nooit gemakkelijk. Je stelt je kwetsbaar op. Het antwoord laat dan ook even op zich wachten, maar daarover later meer. Wat nu vooral opvalt, is het contrast met het ge-pingpong van de afgelopen minuten, het elkaars zinnen aanvullen en de warme non-verbale communicatie. Kristof en Peggy zijn partners, zowel binnen Hatech als daarbuiten. En dat overvalt je op een heel aangename manier. Als journalist, maar ongetwijfeld ook als klant. Kristof Haes: “Onze samenwerking is onze grote troef, we vullen elkaar aan. Ik ben de beste op de baan en Peggy is de beste op de bureau. Alleen zou het me trouwens nooit gelukt zijn.”
Vechten voor hetzelfde
Kristof Haes: “Ik werkte lang bij grote bedrijven. Tot het begon te knagen om zelfstandige te worden en mij echt te specialiseren in plaats van een beetje van alles te doen. Mijn passie ligt bij centrale verwarming. Elke dag evolueert de sector. Vandaag zijn het de warmtepompen, maar morgen is het iets anders. Zoals waterstofketels, die zijn volgens mij de toekomst. Mijn job is geen bandwerk. Elke dag, elke klant en elk huis is anders. En je krijgt veel voldoening. Ik heb daarnet nog iemand geholpen die geen warm water meer had. Daarvoor doe je het.”
Peggy Heeren: “Toen Kristof begon, eerst in bijberoep, werkte ik zelf in de uitzendsector. Drie maanden na de start van Kristof ben ik gestopt en mee in de zaak gestapt. Samenwerken als koppel heeft zijn voor- en nadelen. Maar je staat er wel met twee voor en je vecht allebei voor hetzelfde. Ik denk dat het moeilijker is als je niet samen in een bedrijf zit.” Kristof Haes: “In alle geval kan mijn vrouw niet kwaad zijn als ik ’s avonds moet werken, want die afspraak heeft ze dan zelf ingepland (hilariteit).”
Een team is beter dan alleen
‘Samen’. Het is een woord dat regelmatig zal terugkomen. En zeker ook als het gaat over de medewerkers. Voor Peggy en Kristof vormen ze absoluut mee het fundament van Hatech. Kristof Haes: “Mijn mensen mogen geen ‘baas’ zeggen. Natuurlijk ben ik de baas als puntje bij paaltje komt en draag ik de eindverantwoordelijkheid. Maar je werkt wel samen aan een project, je zoekt samen naar oplossingen. Ik ben niets zonder mijn mensen. En ik vind het nog altijd heel fijn om met hen op de werf te staan. Gelukkig vinden zij dat omgekeerd ook (lacht).”
(Lees verder onder de foto)
“Het moeilijkste moment? Goh,…” Voor het eerst in het gesprek krijg ik Kristof en Peggy stil. Akkoord, zo’n vraag is nooit gemakkelijk. Je stelt je kwetsbaar op. Het antwoord laat dan ook even op zich wachten, maar daarover later meer. Wat nu vooral opvalt, is het contrast met het ge-pingpong van de afgelopen minuten, het elkaars zinnen aanvullen en de warme non-verbale communicatie. Kristof en Peggy zijn partners, zowel binnen Hatech als daarbuiten. En dat overvalt je op een heel aangename manier. Als journalist, maar ongetwijfeld ook als klant. Kristof Haes: “Onze samenwerking is onze grote troef, we vullen elkaar aan. Ik ben de beste op de baan en Peggy is de beste op de bureau. Alleen zou het me trouwens nooit gelukt zijn.”
Vechten voor hetzelfde
Kristof Haes: “Ik werkte lang bij grote bedrijven. Tot het begon te knagen om zelfstandige te worden en mij echt te specialiseren in plaats van een beetje van alles te doen. Mijn passie ligt bij centrale verwarming. Elke dag evolueert de sector. Vandaag zijn het de warmtepompen, maar morgen is het iets anders. Zoals waterstofketels, die zijn volgens mij de toekomst. Mijn job is geen bandwerk. Elke dag, elke klant en elk huis is anders. En je krijgt veel voldoening. Ik heb daarnet nog iemand geholpen die geen warm water meer had. Daarvoor doe je het.”
Peggy Heeren: “Toen Kristof begon, eerst in bijberoep, werkte ik zelf in de uitzendsector. Drie maanden na de start van Kristof ben ik gestopt en mee in de zaak gestapt. Samenwerken als koppel heeft zijn voor- en nadelen. Maar je staat er wel met twee voor en je vecht allebei voor hetzelfde. Ik denk dat het moeilijker is als je niet samen in een bedrijf zit.” Kristof Haes: “In alle geval kan mijn vrouw niet kwaad zijn als ik ’s avonds moet werken, want die afspraak heeft ze dan zelf ingepland (hilariteit).”
“Samenwerken als koppel heeft zijn voor- en nadelen. Maar je staat er wel met twee voor en je vecht allebei voor hetzelfde.”
Een team is beter dan alleen
‘Samen’. Het is een woord dat regelmatig zal terugkomen. En zeker ook als het gaat over de medewerkers. Voor Peggy en Kristof vormen ze absoluut mee het fundament van Hatech. Kristof Haes: “Mijn mensen mogen geen ‘baas’ zeggen. Natuurlijk ben ik de baas als puntje bij paaltje komt en draag ik de eindverantwoordelijkheid. Maar je werkt wel samen aan een project, je zoekt samen naar oplossingen. Ik ben niets zonder mijn mensen. En ik vind het nog altijd heel fijn om met hen op de werf te staan. Gelukkig vinden zij dat omgekeerd ook (lacht).”
(Lees verder onder de foto)
Maar soms loopt het ook mis. Zoals bij die ene werknemer die het op persoonlijk vlak moeilijk had, maar bij Peggy en Kristof toch elke avond opnieuw een luisterend oor vond. Tot er iets knakte en hij in haast surreële omstandigheden de deur achter zich dichtsloeg. Het beroert hen tot op vandaag zichtbaar. Dit was het moeilijkste moment waarvoor ze in die lange stilte naar de juiste woorden zochten. Maar tegelijk leerden ze er veel uit, zeggen ze, ervaringen die voor hun huidige team van pas komen.
Want een goed team en dan vooral een goede teamgeest zijn voor Peggy en Kristof quasi het hoogste goed. Peggy Heeren: “Alle neuzen moeten in dezelfde richting staan. Het is zo fijn als dat lukt. Vorige week zijn we nog met heel het team op bezoek geweest bij Atag. Op dit moment zijn we hun grootste afnemer. Daar zijn we wel trots op. Als je er dan met heel je team een rondleiding en opleiding krijgt, dan doet dat toch wel iets, ja.” Kristof Haes: “Samen dingen doen, vinden wij heel belangrijk. Dat moet niet altijd spectaculair zijn. Iets gaan eten bijvoorbeeld. Of iets drinken in ons ‘Hatech-cafeetje’ op vrijdagavond.”
Van pollepel tot tang
Peggy Heeren: “Het is niet gemakkelijk om mensen te vinden die de competenties hebben én willen meestappen in onze bedrijfsvisie. Bij ons is de klant echt koning. Een afspraak is een afspraak, punt. Service is onze topprioriteit. Ja, dat klinkt evident, maar bij veel bouwbedrijven is dat blijkbaar niet meer het geval.” Kristof Haes: “Daarom beslisten we om meer in te zetten op interne opleidingen. Maar ook geven we jongeren de kans om stage te lopen of in een traject duaal leren te stappen. Wij werken nu vooral samen met technische scholen uit de buurt. De leerlingen komen hier stage lopen en zo krijgen we meteen een goed beeld.” Peggy Heeren: “Zoals Niels. Hij liep hier stage, deed dan een vakantiejob en werkt intussen vast bij ons. Klanten spreken tegen Kristof vaak over hem als ‘uw zoon’, omdat hij blijkbaar intussen dezelfde manier van doen en zeggen heeft als hij. Dat is mooi om te zien.”
Kristof Haes: “Op iemand als Wim zijn we ook supertrots. Hij is altijd kok geweest, maar door rugproblemen moest hij een carrièreswitch maken. Wij hebben hem dan opgeleid als technieker voor onderhoud. Dat werk doe je bij wijze van spreken met je propere kleren aan, het is niet belastend voor de rug. Hij is van nul moeten beginnen, maar is nu een vaste waarde in ons team. Toch mooi, van pollepel naar tang. Het kan dus, maar je moet er langs beide kanten veel energie willen insteken. In onze sector moet je er 100% voor willen gaan, anders lukt het niet.”
Meant to be
Zelf belandde Kristof op het eerste gezicht eerder per toeval in de sector: “Je moet loodgieter worden, dat verdient goed”, zei mijn mama altijd. Ik wist totaal niet wat ik wou worden. Dus dan ben ik inderdaad maar richting loodgieter uitgegaan. En plots was ik de beste leerling van de school en ontdekte ik dat loodgieterij effectief mijn passie was.”
Peggy Heeren: “Al zat het eigenlijk zonder dat je het wist al in je genen, nee? Pas een paar jaar geleden ontdekten we dat zijn grootvader destijds het grootste installatiebedrijf van het land had. Hij heeft onder andere de ventilatie in het Sportpaleis geïnstalleerd. Dus het was toch een beetje voorbestemd (lacht).”
Foto's: Pat Verbruggen - Tekst: Sanderijn Vanleenhove
“Service is onze topprioriteit. Dat klinkt evident, maar bij veel bouwbedrijven is dat blijkbaar niet meer het geval.”
Want een goed team en dan vooral een goede teamgeest zijn voor Peggy en Kristof quasi het hoogste goed. Peggy Heeren: “Alle neuzen moeten in dezelfde richting staan. Het is zo fijn als dat lukt. Vorige week zijn we nog met heel het team op bezoek geweest bij Atag. Op dit moment zijn we hun grootste afnemer. Daar zijn we wel trots op. Als je er dan met heel je team een rondleiding en opleiding krijgt, dan doet dat toch wel iets, ja.” Kristof Haes: “Samen dingen doen, vinden wij heel belangrijk. Dat moet niet altijd spectaculair zijn. Iets gaan eten bijvoorbeeld. Of iets drinken in ons ‘Hatech-cafeetje’ op vrijdagavond.”
Van pollepel tot tang
Peggy Heeren: “Het is niet gemakkelijk om mensen te vinden die de competenties hebben én willen meestappen in onze bedrijfsvisie. Bij ons is de klant echt koning. Een afspraak is een afspraak, punt. Service is onze topprioriteit. Ja, dat klinkt evident, maar bij veel bouwbedrijven is dat blijkbaar niet meer het geval.” Kristof Haes: “Daarom beslisten we om meer in te zetten op interne opleidingen. Maar ook geven we jongeren de kans om stage te lopen of in een traject duaal leren te stappen. Wij werken nu vooral samen met technische scholen uit de buurt. De leerlingen komen hier stage lopen en zo krijgen we meteen een goed beeld.” Peggy Heeren: “Zoals Niels. Hij liep hier stage, deed dan een vakantiejob en werkt intussen vast bij ons. Klanten spreken tegen Kristof vaak over hem als ‘uw zoon’, omdat hij blijkbaar intussen dezelfde manier van doen en zeggen heeft als hij. Dat is mooi om te zien.”
"In onze sector moet je er 100% voor willen gaan, anders lukt het niet.”
Kristof Haes: “Op iemand als Wim zijn we ook supertrots. Hij is altijd kok geweest, maar door rugproblemen moest hij een carrièreswitch maken. Wij hebben hem dan opgeleid als technieker voor onderhoud. Dat werk doe je bij wijze van spreken met je propere kleren aan, het is niet belastend voor de rug. Hij is van nul moeten beginnen, maar is nu een vaste waarde in ons team. Toch mooi, van pollepel naar tang. Het kan dus, maar je moet er langs beide kanten veel energie willen insteken. In onze sector moet je er 100% voor willen gaan, anders lukt het niet.”
Meant to be
Zelf belandde Kristof op het eerste gezicht eerder per toeval in de sector: “Je moet loodgieter worden, dat verdient goed”, zei mijn mama altijd. Ik wist totaal niet wat ik wou worden. Dus dan ben ik inderdaad maar richting loodgieter uitgegaan. En plots was ik de beste leerling van de school en ontdekte ik dat loodgieterij effectief mijn passie was.”
Peggy Heeren: “Al zat het eigenlijk zonder dat je het wist al in je genen, nee? Pas een paar jaar geleden ontdekten we dat zijn grootvader destijds het grootste installatiebedrijf van het land had. Hij heeft onder andere de ventilatie in het Sportpaleis geïnstalleerd. Dus het was toch een beetje voorbestemd (lacht).”
Foto's: Pat Verbruggen - Tekst: Sanderijn Vanleenhove
